Laparoskopik cerrahi, karnın yan tarafından yapılan üç küçük delik aracılığıyla karbondioksit gazı ile şişirilerek gerçekleştirilir. Bu gaz, iç organların daha iyi görüntülenmesini sağlar. Ardından, fıtıklaşmış organ, cerrahın gözetimi altında bu deliklerden birinden içeri çekilir. Fıtığın boyutu belirlendikten sonra, uygun bir yama karın içine yerleştirilir.

Tüm bu adımlar, cerrahın monitör ekranından izlenerek gerçekleştirilir. Yama, tacker adı verilen vida benzeri raptiyelerle sağlam karın duvarına sabitlenir ve defekt kapatılır. Bu yöntem, açık ameliyata kıyasla daha küçük kesiler gerektirir, bu da ağrının azalması ve dren kullanımının gerekmemesi gibi avantajları beraberinde getirir.

Laparoskopik ameliyatın kozmetik avantajları, hastanın daha az ağrı yaşaması, dren takibine gerek olmaması ve enfeksiyon riskinin minimuma indirilmesiyle birlikte, hastanın cerrahi sonrası daha hızlı iyileşmesini sağlar. Bu modern yöntemler, uygun olmayan durumlarda ise açık ameliyat seçeneklerini içerebilir, ancak genellikle bu tekniklerin tercih edilmesi, hastaların ameliyat sonrası rahatlamasını ve sağlıklarını daha hızlı bir şekilde geri kazanmalarını sağlar.